W tym filmie Esther pokazuje, jak niewłaściwie przeprowadzić konsultację telefoniczną, co oznacza, że dzwoni do terapeuty po tym, jak zrobi sobie krzywdę.

W tym nagraniu z odgrywaniem ról Esther Grootenboer pokazuje, że sesje terapii indywidualnej w ramach dialektycznej terapii behawioralnej (DBT) mają ustaloną strukturę. Na początku omawiamy kartę dziennika pacjenta, a następnie wspólnie ustalamy główny punkt sesji i często stosujemy analizę ciągów, aby zbadać zachowanie pacjenta. W tej konkretnej sesji spotykamy Jane, 25-letnią kobietę z zaburzeniami osobowości typu borderline (BPD), która wykazuje zachowania autodestrukcyjne. Jest to jej czwarta sesja terapeutyczna.

W tej scence Esther Grootenboer pokazuje, jak radzić sobie z zachowaniami utrudniającymi terapię. W terapii dialektyczno-behawioralnej (DBT) takie zachowania są drugim priorytetem w sesjach terapii indywidualnej, zaraz po samookaleczeniach. Jeśli w ciągu ostatniego tygodnia doszło do samookaleczeń, muszą one stanowić główny punkt sesji terapeutycznej. W przeciwnym razie uwaga skupia się na zachowaniach utrudniających terapię. Mogą one wystąpić zarówno ze strony pacjenta (niepojawienie się, odwołanie wizyty, nie wypełnienie karty dziennika, nieodrobienie zadania domowego), jak i ze strony terapeuty (odwołanie wizyty, nie zadawanie pytań, które mogłyby pomóc pacjentowi poprawić zachowanie). Film przedstawia oba scenariusze. Esther pokaże, jak pracować z tymi zachowaniami w sposób nieoceniający, otwarty i neutralny.

W tym filmie Esther pokazuje, jak prawidłowo przeprowadzić konsultację telefoniczną, co oznacza, że powinna zadzwonić do terapeuty zanim zrobi sobie krzywdę.